Yıllardan beri hep yapmak istediğim bir hayalim vardı.Türk Sanat Müziği dersi almak ve şarkı söylemek istiyordum.Dün akşam itibariyle Erenköy Gönüllüler Evi'nde hayalimi gerçekleştirdim.Muhteşem bir ortam vardı.O kadar keyif aldım ki bloğumu yazarken bile tebbessüm ediyorum.:)
Çocukluğumdan beri hep müziğe karşı eğilimim vardı.Babam bu konuda çok destek verdi ve beni konservatuara götürdü.Konservatuarda önce kulağımın olup olmadığı kontrol edildi.Öğretmen notaları basarken çıkarmış olduğu sesleri çıkarmamı istedi.Sonucunda kulağımın olmadığını,boşuna çaba sarf etmemem gerektiğini söyledi.Çok üzülüp kırılmıştım.Sonrasında yaşadığım bu kötü deneyimi hiç yaşanmamış olarak kabul ettim.O kadar gerilere atmışım ki dün akşam şarkı söylerken bu olayı yeniden hatırladım ve korkuya kapıldım.Ama öyle birşey oldu ki sanki ben yıllar önce konservatuara gitmek isteyen küçük bir kız olmuştum.
Allah bir an da bana bir kulak mı vermişti?
Hocalarımızın söylediğine göre iyi bir kulağımın ve sesimin olması.Babacım artık istediğim oldu.Bu isteğimi duyup bana yukarılardan armağan mı gönderdim?
Ben de sana seni hiç bir zaman unutmadığımı dün akşam öğrendiğim şarkıyı armağan ediyorum.
Bekledim fecre kadar,gelmedin ah işte güneş de doğdu.
Gece mehtap seni,gökler seni,alem seni benden sordu.
Dediler nerde o mehveş,söyle o ahu'ya ne oldu.
Gece mehtap seni,gökler seni,alem seni benden sordu.
